رشته مدیریت رسانه

تعریف مدیریت رسانه :

مدیریت رسانه در کشور ما در مقطع ارشد برای نخستین بار در سال 81 در دانشکده صدا و سیما اجرایی شد؛ و بر همین اساس رویکردی رادیو تلویزیونی دارد. این البته منحصر به کشور ما نیست؛ و در بسیاری از دانشکده های جهان مدیریت رسانه، با رویکرد رادیو تلویزیونی تنظیم و اجرا می شود. برای مثال در آکادمی آسیایی فیلم و تلویزیون، که در هندوستان واقع است؛ دوره دوساله MBA در مدیریت رسانه، بیشتر رویکردی مبتنی بر پخش رادیو تلویزیونی دارد؛ و تولید تلویزیونی، بازار رسانه ای و تکنولوژی های جدید را مورد توجه قرار می دهد.همچنین مدیریت شرکت های رسانه ای مبتنی بر روزنامه، در عصری که رسانه های جدید و رقبای محلی بازار پر رقابتی را ایجاد کرده اند؛ به عنوان یک مسأله و تخصص مطرح است؛ و دیگر صرفاً مالکان نمی توانند کار مدیریت را به عهده داشته باشند.کالج ارتباطات لندن مدیریت رسانه را به عنوان مدیریت رسانه های چاپی در نظر گرفته است.

 هدف مدیریت رسانه:

هدف اساسی   مدیریت رسانه، تربیت مدیران و مسؤلان متخصص رسانه‌ای كه افزون بر مدیریت بخش‌های مختلف تشكیلات رادیو تلویزیونی داخل و خارج بتواند در راهبری تشكیلات خبرگزاری‌ها، مؤسسات نشر كتاب، خانه فرهنگ، مراكز سمعی بصری و دفاتر مؤسسات سینمایی و مطبوعاتی مستقر در سفارتخانه‌ها ایفای نقش نمایند و عهده‌دار مسؤلیت شوند.

ضرورت و اهمیت مدیریت رسانه:

1- تربیت مدیرانی در دانشگاه پیام نور كه با درك درست محیط رقابتی رسانه‌ها در عصر حاضر، تحولات تكنولوژی‌های رسانه‌ای را بشناسند و از روندهای روز‌افزونی كه هر روز بركاركردهای رادیو تلویزیون در ارتباط با مخاطبان اثر می‌گذارد. به خوبی آگاه باشند.
2- به دلیل وجود جنبه‌ی دینی و ملی دو رسانه‌ی مهم در كشور و ضرورت حضور آن در امر آموزش عمومی و توسعه‌ی اجتماعی، فرهنگی و سیاسی كشور، تربیت مدیرانی كه بتوانند سازوكار این دو رسانه را در انطباق هر چه بیش‌تر با اهداف كلان توسعه ملی هدایت و رهبری كنند.
3- تربیت مدیرانی كه با شناخت فرآیند تولید برنامه‌سازی بتوانند تعادل درستی بین مصلحت و نیازهای مخاطبان ایجاد كنند و تیم‌های تولیدی تحت نظر خود را به سمت برقراری بهترین شكل موازنه‌ی این دو اصل رهبری نمایند به گونه‌ای كه ارزش كیفی، هنری و فرهنگی آثار تولید شده حفظ گردد.
4- جذب مدیران كنونی مراكز و مؤسسات فرهنگی و رسانه‌ای در كشور و تكمیل آگاهی‌های تجربی آنان با دانش‌های آكادمیك روز و به روز كردن سطوح مهارت‌های ادراكی و روابط انسانی آنان برای پویایی محیط‌های كار در سازمان‌های متبوع خود.